Downnnny under part 3! - Reisverslag uit Sydney, Australië van Nadine vries - WaarBenJij.nu Downnnny under part 3! - Reisverslag uit Sydney, Australië van Nadine vries - WaarBenJij.nu

Downnnny under part 3!

Blijf op de hoogte en volg Nadine

29 Januari 2014 | Australië, Sydney

" Nadine? can I roll up your arm?"
" Why not aup instead of au pair?"
" I am a bit of an expert on cutting, because I am nearly a grown up"
" Nadine is good in dropping things" Ollie leert mij al heel goed kennen, ik kan er alleen maar van genieten als ze dit op die manier benoemen.
De tijd vliegt voorbij en ik ben hier inmiddels bijna 5 maand. Ik ben dus over de helft van mijn werk en dus kwam de gedachte omhoog wat ik ze zal geven als ik weg ga. Al een tijdje geleden ben ik begonnen met het opschrijven van hun quotes.. Ik ga ze uit eindelijk allemaal uitschrijven op een mooi stuk papier met een foto van ons drieen erbij. Leuk toch?!

Het Engels praten gaat mij steeds beter af natuurlijk, terwijl ik er ook heel onzeker over kan zijn. Ik vind de Engelse taal veel mooier, er kunnen leuke grapjes mee worden gemaakt en ook kan je meer met het accent spelen. "Do you fancy some ocean pleasure?" Wat een heerlijke zin, vooral het wordt uitgesproken door een Brit.
Hier krijg ik vaak te horen hoe scherp de Nl taal is.. volgens mij zijn wij en sommige oostbloklanden de enige landen die een scherpe 'g' hebben. En als je eens het woord 'graag' uitspreekt, is dat best een raar woord. Andersom zijn er ook woordgrapjes, vertaal maar eens choose my side in het Nl. Voor de doordenkers onder ons;) Zoals ik al zei is de letter 'g' wat lastig, dus een kiwiboy leren ' fijne dag' te zeggen wordt: 'find a duck'.
Mijn NL accent is soms niet te achterhalen en dat vind ik een groot compliment :)

Het contact met de Ollie is een tijd heel goed gegaan en nu gaat het helemaal niet goed. Hij lijkt wel een purerend, menstruerende tiener te zijn. Het scheelt een beetje dat hij zich ook zo gedraagt naar zijn ouders toe, maar goed, echt gezellig is het niet. Ben blij als hij straks weer naar school gaat.. Doordat het lange tijd goed ging met Ollie voelde alles hier helemaal perfect, maar nu dat minder is, kan ik ook uitkijken naar het einde.. Ook natuurlijk omdat Maaike hier over 36 dagen komt. Het aftellen is al enig tijd begonnen!
Het schrijven van dit blog heeft lang op zich moeten wachten, ik was er even helemaal klaar mee mijn blog te moeten herschrijven omdat ik die andere per ongelijk had verwijderd. Maar daar komt ook bij dat het gewoon wordt hier te zijn. Ik werk elke dag en in het weekend ben ik vrij. Ik ga naar het strand, doe mijn boodschappen en strijk 5 uur in de week. Volgens mij doen de meesten van jullie dit ook, behalve het strijken :P Maar jullie schrijven toch ook geen blog?! Zo voelde het even..
Nou kan ik natuurlijk wel uren zwijmelen over de prachtige stranden, de knappe mannen, mijn lieve vrienden hier en de warme tempraturen! Dat ga ik dan nu maar even doen :P

Een tijd geleden heeft de familie besloten geen andere au pair te nemen na mijn vertrek. Ze zeggen dat niemand mijn werk kan overtreffen en dat het waarschijnlijk een gigantische tegenvaller kan worden. Ik kan hier alleen maar ontzettend blij om zijn omdat moeder en vader daardoor meer thuis zijn voor de kids; joehoee!
Alles gaat gewoon heerlijk zijn gangetje. Maandag heb ik de eer om de hele dag met prins Luchlan te spelen.. en de afgelopen tijd is Ollie daarbij gekomen omdat het hier zomervakantie is. 's Ochtends moet ik wel wat strijken altijd, maar dan keutelt Lucky lekker om mij heen en Ollie zit chargijnig in de hoek. Hij wil altijd helpen strijken dus brand hij soms zijn vingers aan het strijkijzer.. Move away from the iron! De rest van de dag zijn we aan het verven, spelen bij Cheeky monkeys (indoor speelhal), koekjes bakken, boodschappen doen met de bus ( never seen a kind so exited) , gewoon samen hangen en stoer doen. En Ollie zit continu chagrijnig in de hoek. Nu maak ik er natuurlijk een grapje van, maar leuk is het niet. Het vreet energie en voor hem is het natuurlijk niet leuk om thuis te zijn zonder ouders. Want daar heeft hij enorm behoefte aan. ZIjn ouders kunnen niet aan die behoefte voldoen en dat reageert hij af op mij. Echt goed samen spelen kunnen de kids niet, wel als er een gedeeld belang is, maar vaak is het is een competitie in wie elkaar het meest haat en als het hen goed uitkomt dan plakken ze mij achter het behang. Het gedrag van beide kids is totaal verschillend wanneer ze samen zijn. Het is ontzettend jammer dat het zo is gelopen tussen Ollie en mij, anders hadden we veel leuke dingen kunnen doen.. die leuke dingen heb ik alleen met Lucky gedaan, maar ook minder dan verwacht.
Laatst was oma hier toen ik aan het strijken was, ik noem haar de ironlady omdat zij altijd al het beddengoed strijkt en daar veel genot uithaalt. Ze kwam dus binnen en zag mij strijken. Ze zei, oh Nadine, that iron, isn't it beautifull? So I said, oh yes, it's amaaaaaazing! She probably loves me more for saying that.

Dinsdag was de therapie dag van Ollie, daar gingen we dan met z'n drieen heen. Therapie is nu afgesloten en dat is voor het hele gezin een giga opluchting. In de auto hebben Georgi en ik vaak een gezellig kletsmoment, over van alles en nog wat! Ik merk dat ze er ontzettend van kan genieten om lekker te kletsen en ik heb dat ook nodig natuurlijk. Ze vertelde laatst dat ze ook wel graag een dochter zou willen hebben, maar dat dat nu te laat is.. Misschien lijkt ze daarom erg te genieten van dat soort gesprekken. Soms zitten we zo 30 minuten te kletsen aan de keukentafel terwijl de kids en haar man boven tv kijken.
Na therapie ging ik vaak een stuk fietsen, meestal tussen de 15 en de 30 km. Heerlijk!! Ik heb het racefietsen hier helemaal gevonden! Ik durf de downhill wegen zonder remmen te gebruiken, en dat gaat hard! Heel hard! Als ik val heb ik geen behang meer over, maar ik wil mij niet meer laten belemmeren door angst. Dan val ik maar een keer..
Al een lange tijd heb ik een vriendinnetje in Avalon, dat is hier ongeveer 7 km vandaan. Haar naam is Renske. Dus ook op dinsdag fiets ik wel eens naar haar toe om samen met haar en haar aupair popje Hopy, naar het strand te gaan. Renske woont waar we allemaal willen wonen, aan een cliff, oceanview en Avalon beach als een naar links kijkt... lovely.
Nu het vakantie is ben ik dinsdag de hele dag thuis, maar vanaf volgende week gaan de kids weer naar school en gaat de routine weer in. Beter voor mijn gewicht ook.

Woensdagochtend gaan de kids om 8 uur weg en komen ze om 4:45 weer terug. Ik ga dan vaak 's ochtends skypen, lekker douchen en eten, rustig aan met een muziekje en rond 11:30 sjees ik naar Manly op mijn 125 cc scooter. Maar aangezien het weer nu steeds beter wordt, rij ik vaak rond 10 uur al heen. Happy daysss!! Officieel moet ik hier een motorrijbewijs hebben om op een scooter te rijden boven de 50 cc. Maarja, ik doe gewoon alsof my nose is bleeding als de politie mij aanhoudt. In Manly ontmoet ik Cindia, Gaby en andere lieve bekenden! Meestal liggen we te zweten op het strand, broodje eten, genieten van de luxe hier te mogen zijn. Een maandje geleden ofzo zijn we gaan cliffjumpen. Renske was voor het eerst mee naar Manly en samen zaten we op de rots te genieten van het uitzicht! We zagen rechts in de verte de skyline van Sydney, links een prachtig klein baaitje. Dat soort momenten zuig ik op als een spons!
Het is altijd even vervelend om terug te rijden naar Mona Vale omdat Manly gewoon zo fijn is en iedereen woont daar. Maar aan de andere kant, wie gaat er nou tussen zijn werk door even naar het strand?! Bovendien geef ik door de week praktisch geen geld uit, omdat ik Mona Vale woon.. Ik drink alleen zo nu en dan eens een wijntje met de familie. Eigenlijk alleen maar beter:)

Donderdag is meestal de dag dat ik alleen thuis blijf, ik ben de hele dag, elke dag onder de mensen. Nu tijdens de zomervakantie kan het zijn dat ik de kids halve dagen heb. Meestal blijven we thuis, lekker spelen, tv kijken of naar de movies. Als ik alleen ben dan fiets ik lekker een heel eind! Ik heb laatst een mooie route gevonden en die is aardig heftig. Hij gaat ongeveer 9 km stijl omhoog en soms is het mij te veel en moet ik ff een stukje lopen. Dan kom ik aan in Frensh forest en daar loopt de weg recht naar beneden naar Dee Why! Dat gaat hard en ik kan me nu vol laten gaan, zo heerlijk! Dan van Dee why naar Mona Vale, eenmaal thuis ben ik helemaal bezweet en voldaan.. Zo'n grote route doe ik meestal 1 x in de week en twee kleintjes er nog bij.. Ook haal ik die dag boodschapjes voor mijzelf als dat nodig is, lekker een film kijken als het regent, maar meestal lig ik gewoon de hele dag op het strand.. Ik kan er geen genoeg van krijgen. De kracht van de zon is de afgelopen 4 weken veel sterker geworden en mijn huid is daardoor mooi bruin! Wel goed insmeren, want als ik een plekje mis, dan is daar drie dagen daarna nog zichtbaar! Anouk, je sticky is bijna op!

Skype is voor mij heel belangrijk! Soms maak ik wat mee wat ik moet delen en dan is het soms wel en soms niet mogelijk om te praten. 10 uur tijdsverschil vind ik iig beter dan 8.
Gelukkig heb ik familie en vrienden met onregelmatige werktijden dus meestal is er wel iemand beschikbaar. Heel fijn om met thuis te praten. Het is ook hier wel eens moeilijk met bepaalde zaken hier en dat kan ik erg goed delen met mijn hostmum, maar het lukt mij niet altijd mijzelf goed uit te drukken in de Engelse taal. En natuurlijk wil ik ook gewoon graag weten wat iedereen thuis doet.


Vrijdag ben ik weer de hele dag met prins Luchlan en Lakein Ollie.
Ik kan mij de eerste dag van de vakantie nog goed herinneren, de kids waren onwijs druk, ruig aan het spelen, elkaar continu klieren en opjagen en wat ik ook deed het hielp niet! Dus liet ik ze maar.. Ik werd er allemaal chagrijnig om en zij speelde vrolijk door.. dus ja, dan moet ik wat anders doen:)
Ik kijk altijd heel erg uit naar de vrijdag. WEEKEND! Natuurlijk heb ik onwijs veel lol gedurende week en geniet van het fietsen en alles. Maar ik wil ook graag bier drinken, veel bier! Mij misdragen en grappen maken die ik hier door de weeks simpelweg niet kan maken.. Vrijdag begint de avond in Charlie bar, as ever. Lekker steak eten met the crew. Sindskort zijn er twee Zweedse bigboys in het hostel. And by bigboys, i mean BIG BOYS! And their awesome. Mooie aanvulling in de groep en leuk om uit uiteten te gaan met mensen uit Zweden, New Sealand, America, Chilli en Engeland:)
Daarna gaan we terug naar het hostel of we wandelen door richting de kroegjes. Soms gaan mensen even kort reizen en nu Teddy terug is van haar reis en Nic uit NZ, zijn we weer compleet.
Er heeft een tijdje een goede groep in het hostel gezeten, allemaal een beetje van 'ons' caliber. Dat is nu weg en valt alles een beetje uit elkaar. Veel mensen uit het hostel zijn verhuisd en het is niet meer zo zoals het was.. maar dat maakt het niet minder leuk, maar gewoon anders :)

Een traditie die ik hier heb op de zaterdagochtend is er toch 1 die ik graag wil behouden als ik eenmaal terug ben in NL. :uit ontbijten; heerlijk. Meestal is iedereen brak en dus lekker melig.. ' I feel like sssshit' is toch wel een veel gebruikte opmerking hier. Van broodje honing tot omlete du fromage. Met een kopje koffie en een heerlijk gevoel:) Ik kan er niets anders van maken.
In de weekenden zijn we vaak opzoek naar iets leuks en gelukkig heeft Sydney veel te bieden. Nic noemt mij soms de tourguide omdat ik altijd ideeen heb en iets leuks weet te vinden.
Omdat mijn laatste reisverslag lang geleden geschreven is, haal ik mijn herinneringen boven door het bekijken van mijn foto's op mijn telefoon.
Er gebeurd hier zoveel, het is hier zo mooi.. Soms wou ik dat ik jullie even kon laten kijken door mijn ogen.. en nu de zomer op volle toeren draait staan alle bloemen in bloei en ruikt het in de omgeving heerlijk zoet! De Monoi bloem is toch wel mijn favoriet. De bloemen vallen van de boom maar ruiken nog dagen heerlijk zoet! Ik pak meestal 2 op en hang ze aan mijn ketting.

Ik heb meegedaan aan de Electric color run. Dat was een hardloopwedstrijd in de avond waarin iedereen lichtjes bij zich droeg en blacklight smink op z'n gezicht had. Er deden 28.000 mensen mee en het was een prachtig spektakel! Vooral de start van de race, waarin iedereen op 1 lange weg stond, prachtig! Al was het met de mensen niet zo leuk. Ik zit in een au pair groep op FB en iemand kwam met het idee mee te doen, super! Alleen bleken 7 van de 9 mensen Frans te zijn, die natuurlijk geen woord Engels spreken..:( 2 andere Duitse meisjes waren ook steeds met elkaar aan het kletsen, dus ik viel redelijk buien de groep. Als ik dan contact zocht met andere mensen dan werd ik letterlijk door een Frans meisje aan mijn arm getrokken dat ik bij hen moest blijven.. tsja. Heel lief natuurlijk:)
We gingen rennen in grote groepen, want met 28.000 mensen 5 km rennen is niet echt haalbaar. Het parcour was prachtig..verschillende thema's creeerde magische sprookjesachtige momenten.. alleen de regen maakte het wat koud, maar een goede reden om flink door te blijven rennen.
Ik heb veel geld betaald voor het evenement en of het waard was.. ik weet t niet. Dit soort evenementen wil ik met volle teugen van genieten en dat viel erg tegen.. Toen het afgelopen was ben ik naar huis gegaan, er was een groot feest maar daar had ik geen zin in.
Ik dacht ik ga lekker op tijd naar huis, lig ik vroeg in bed. Maar dat viel tegen. Van Lidcombe station naar Wynyard was al ongeveer 1:15 min.. daar moest ik lang wachten en er werd mij geadviseerd uit te stappen bij Narrabeen en daar weer over te stappen.. dat was inmiddels al 2 uur later en het regende ontzettend hard! Heb nog nooit zoveel water uit de lucht zien vallen als hier.
Ik stapte keurig bij de bushalte uit en meneer de chauffeur verzekerde mij dat de bus er nog niet was geweest. Maar de mensen die bij het bushokje stonden waren toch overtuigd van het tegenovergestelde.. stond ik dan; koud, moe en boos! Een slechte combi! Als ik naar huis was gaan lopen dan zou dat minimaal 40 minuten zijn en langs wegen die niet verlicht zijn.. en ook had ik niet genoeg geld bij me voor een taxi.. ik liep daar een partij te ijsberen.. wat moest ik doen!? Ik stond voor een tankstation dus heb ik maar een lift gevraagd..toen ik aan de bestuurder uitlegde wat het verhaal was, tikte een vriendelijke jongen mij op de schouder om te vertellen dat de laatste bus nog helemaal niet was geweest. Ik barste in janken uit, ik weet niet waarom maar ik denk de ontlading of zo. De beste jonge man schrok er een beetje van natuurlijk :P Maar, ik voelde me gered! Hij heeft met me gewacht op de bus en 30 min later was ik thuis:)
Die vriendelijkheid en behulpzaamheid is hier heel normaal. Ik ben al zo vaak vriendelijk geholpen, dat mensen hele stukken met mij mee liepen en anderen laten wachten om mij goed op weg te helpen. Daar mogen wij Nederlanders nog wel wat van leren.

Begin december ben ik voor het eerst op stap geweest in de stad. Daar kwam ik Lieve tegen die ook uit Groningen komt, heel leuk om hier een echte bekende te zien! Het was een techno feestje en ik had het gevoel in Pand 48 te staan, een tent in Groningen.
Wat ik misschien al een keer eerder heb verteld is dat mensen hier zo open naar elkaar toe zijn en dat uit zich in praatje op straat. Ook voor de Burdikin Hotel hadden Lieve en ik een leuk babbeltje met een man die voorbij liep en kon horen dat wij NL kwamen. Een spontaan en leuk gesprek vind je hier regelmatig op een hoek van de straat; love it:) Mensen zijn namelijk oprecht geïnteresseerd!
Het was een groot avontuur hier in de stad; eerste ferry terug om 06:50 en wakker worden toen de er weer nieuwe passagier het schip op liepen.


Het voorjaar in Sydney is onwijs nat geweest, ook hier werden records verbroken met regenval en zelf de oprit van mijn overbuurman begon in te zakken. Cicada's, een soort mega krekel, leeft hier ongeveer 7 jaar onder de grond en zoekt dan zijn weg omhoog en vervolgens een week lang te paren en dan te sterven. De mannetjes produceren een verschrikkelijk kabaal.. iedereen kent het geluid van een krekel wel, maar dit gaat een stapje verder! Cicada's kunnen ongeveer 120 decibel produceren en regelmatig zitten wij in de tuin te eten en dat we elkaar niet meer kunnen verstaan.. het doet pijn aan mijn oor soms of ik wordt 's ochtends wakker en kan niet meer slapen. Het schijnt onwijs goed jaar te zijn voor deze beestjes omdat de grond dus heel nat was, konden ze gemakkelijk boven de grond komen om zich vervolgens in bomen te verzamelen. Ieder soort heeft een uniek geluid en trekt ook alleen zijn soort aan. Ik kan die unieke geluidjes niet onderscheiden, het klinkt allemaal zo: https://www.youtube.com/watch?v=mah26og11ms

Ook ben ik hier naar Tropfest geweest; World largest short movie festival. Samen met Renske ben ik 's middags naar Centanial park gegaan, duurt ff, maar dan ben je ook ergens. (2 uur reizen) Even later sloot Micha ook bij ons aan. Micha komt uit Groningen en woont/werkt/reist ook al een tijdje hier in Sydney. We waren er rond 3 pm en konden genieten van de hitte en live optredens.. De sfeer was onwijs goed en het liep lekker vol met mensen. Iedereen neemt zijn eigen drinken en eten mee, dat is hier heel anders dan in NL! Dat zie je hier ook op een 'gewone' zaterdag, mensen trekken erop uit, nemen party tenten, stoelen, alles mee en genieten de hele dag ergens in een park of bij het strand, van het weer en vrienden/familie. Om 8 pm begonnen de short movies, gemiddeld duurde ze 8 minuten. We konden helaas niet tot het einde blijven omdat we nog zo ver terug moesten.. heel jammer! Dit is de winnaar: https://www.youtube.com/watch?v=0ErcDhI5WJU

Kerst heb ik hier gevierd met vrienden en mijn au pair familie. Kerst avond zou ik met vrienden op het strand vieren, maar dat werd helaas door de regen verpest.. jammer. Ik had graag foto's op facebook willen posten van mijzelf op een handdoek gedrappeerd, met een pot bier in mijn klauwen! Maar het was alsnog een bbq bij Nic thuis. Met een gezellig groepje begon de avond en daarmee speelde we ook Secret Santa, zoals wij het lootje trekken in Nl kennen. Rond een uurtje of 10 gingen we naar binnen en zaten we in een kring om de kerstboom heen.. in spanning te wachten tot de kerstman kwam. Om de beurt pakte we een kadootje, het was enig! Ik had Tomaz getrokken, een getallenteerd rugby league speler die ongetwijfeld beroemd gaat worden! Ik had een gedichtje voor hem geschreven:

Dear Tomaz,

Santa was watching you this year,
and all he could think of was; oh my dear!
This guy is huuuuge and so talented,
And he is not even pretending it.
How splendid!
Santa thinks 2014 is going to be a super exiting year for you,
aint that true?!
Santa wishes you all the best of luck,
and don't forget about us when you are famous, you schmuck

Santa bru.

Daarna kwam de gitaar en de ukalelu in ons midden en speelde men vrolijk liedjes en zongen we tot diep in de nacht.. Een kerst, met een kerstgevoel omdat ik hier echt mensen heb ontmoet die speciaal zijn en zoals de auto reclame hier zo mooi spreekt; 'Your journey is made by the people you travel with. So true.
De volgende ochtend 10 uur begon mijn kerst ochtend met de familie. ik werd terug gebracht naar Mona Vale in het busje waarin ik de nacht had doorgebracht. Nog een beetje ruikend naar bier en mijn make-up een beetje half werd mij een vrolijk kerstfeest gewenst. Ben je nog dronken? Vroeg mij hostdad met een smile, dat vind hij maar al te mooi.
Na een snelle douche en wat nieuwe make- up ontving ik mijn kerst kadootjes; een legging van Blackmilk, make upjes en een top met #1 in gouden glitter. Daarbij zei mijn hostmum als ik soms even vergeet wie ik ben, kijk dan naar het shirt. Oooohhh wat lief potverdorie, werd er helemaal emo van.
Georgi zei daarna dat haar ouders mij toch eigenlijk wel verwachtte bij de lunch en aangezien het toch met bakken uit de licht kwam dacht ik ach, dan ga ik nog even daar heen.
Ik kwam daar rond 1:15 pm en werd door oma ontzettend lief ontvangen, ik moest direct mijn spullen op de grond neerleggen en ze wou mij aan iedereen voorstellen. En het voorstelrondje was net zo emo als het t-shirt! Ik werd er verlegen van.. Opa was ook zo lief, de zussen van Georgi, haar nichtjes, hun mannen en kids. Iedereen was er, ik schat in totaal met kinderen ongeveer 35 personen. Opa wordt trouwens door zijn jongste kleindochter 'Freddy" genoemd. Waarom weten we niet echt want hij heet Collin. Zijn kleindochter is 15 maanden oud.. zo schattig. Ik noem hem nu ook Freddy, klinkt gewoon tof.
Een echte kerstlunch werd mij voorgeschoteld, met een kalkoen, ham en een turducken. Ever heard of a turducken? It's a chicken stuffed into a duck, and that stuffed into a turkey. Blehggg. Alleen de gedachte... kon het niet laten een stukje te proeven en het was niet echt lekker. Ohja er was ook nog bacon omheen gerold. Beetje EPIC MEAL TIME.
Ook was er heerlijke aardappelsalade, cous cous, fruit, van alles en nog wat en de champagne vloeide rijkelijk. Ik voelde mij ontzettend welkom en ik had een gevoel van thuis.. dat maakte het gemis naar mijn echte huis ook groots, ik heb er even een traantje om gelaten. Maar ik kon het gauw loslaten en genieten van de mensen hier die alles deden om mij dit gevoel te geven.
Aan het einde van de middag ben ik terug gegaan naar Manly om daar, nog steeds in de regen, gezellig te hangen en te drinken. Donderdag, 2de kerstdag heet hier boxingday, een beetje hetzelfde verhaal. Maar toen scheen de zon en was het heeeeeeerlijk weer. Ik moet dan altijd einde van de middag weer terug naar Mona Vale en dat was ff lastig toen..
Dat weekend daarna maar ff rustig aan gedaan. Mijn arme lever was employee of the month and needed a good rest..
Vlak daarna was natuurlijk O&N. Ik moest die dag werken en was de uren aan het aftellen! Had ik maar nee gezegd, want het was prachtig weer en naarmate de dag vorderde kwamen er meer prachtige foto's op Facebook van de plek waar we het vierde. Ik was er uiteindelijk rond 4:30, wat een prachtige plek. We konden de stad volledig zien en alle punten waarvan vuurwerk werd afgestoken. Het was officieel een plek waar geen alcohol mocht worden genuttigd, dus alles moest stiekem en goed verstopt. Dat soort gebieden heb je hier meer, heel apart. Om 9 pm was er een vuurwerkshow voor de kinderen, om 10:30 was er een show en 12 uur knalde het spreekwoordelijk dak van Sydney er af! Het was mooi, overweldigend, ontroerend, spectaculair en net iets te ver weg om dat allemaal te kunnen zien! De volgende dag zag ik het op tv en toen dacht ik waaaaaaaaaat! Ons uitkijkpunt gaf ons een totaal beeld van de stad, maar het was net te ver weg om details te zien. Er werd op drie punten vuurwerk afgestoken en dat konden we allemaal zien, het Oprah house was prachtig verlicht. Het was een geweldige dag, een hele ervaring en gevoel van trots overheerste dat ik hier mag zijn en dit mag meemaken.. Naar verwachting dit jaar weer!
Tijdens de terugreis viel de hele groep uit elkaar, dronken, niet opletten, groep te groot, verkeerde bus, nog net op op tijd eruit, iedereen kent het wel! Ik ben uit eindelijk met de twee andere meiden naar Manly gegaan per taxi, waarna ik met Mandy nog een duik in de zee heb genomen. Het was een heldere nacht, veel sterren en de zeetemperatuur is aangenaam..
Ik ben op tijd gaan slapen, zo rond half 3. De volgende ochtend met de ontbijtcrew op pad gegaan en ons eerste gezamenlijk ontbijt gescoord. Lovely!

De vrijdag na oud en nieuw organiseerde Australian backpackers een nieuwjaarsduik bij Shelly beach! Rond 3 pm verzamelde wij en het was prachtig weer. Die dag was er net een nieuwe groep Nederlanders aangekomen en veel oude bekenden en onbekenden verzamelde die dag bij Shelly. Ik schat dat we ongeveer met 65 Dutchies waren.. We kregen allemaal een prachtige oranje UNOX must en dat was natuurlijk flink zweten! Op het strand hadden wel veel bekijks want mensen snapte er natuurlijk geen hol van.. 1 Aussie sprong op en wou een foto maken voor zijn Nl vrienden, hij kende de traditie.
Daarna hebben we tot een uurtje of 11 op het strand zitten zwijmelen, drinken, ouwehoeren, zwemmen, genieten; want dit is waar wij leven <3

En zoals vele mensen denk ik op deze aardbol, zakt het allemaal na oud en nieuw even in. De rustige tijden voelen opeens even heel lekker of het geld is simpelweg op. Dat laatste is hier wel overheersend! Ook bij mij is dat nu even het geval, want mijn hostfamily heeft mijn uren terug gebracht naar 30 per week. Dat is een groot verschil 45-55 normaliter. In de maand december hebben ze te weinig fietsen verkocht... In April sta ik weer op mijn eigen beentjes en ik wil natuurlijk genoeg spaargeld hebben. Dus ik ben een beetje aan het kijken naar een tweede baantje, alleen voor de zaterdag of zo, dat is voldoende.
De week voor dat dit nieuws kwam ben ik met Teddy, haar zus, Nic en Nico opstap geweest in de stad. Eerst zijn we uiteten geweest en heb ik voor het eerst krokodillen pizza gegeten, het was lekker. Het smaakte kippig, ook wit vlees en dezelfde structuur. De pizza was Thais gekruid met kokos, heerlijkkkk! Daarna zijn we naar verschillende barretjes gegaan en een stuk over Oxford street gelopen. De gaystraat van Sydney! Fabulous!! Van knappe mannen in strakke broeken, glad haar tot dragqueens met pruiken, naaldhakken en alles er op en er aan! Ik kan er alleen maar respect voor hebben dat mensen zich zo kunnen uitten.
We eindigde de avond in Flinders. Een super leuk bar met leuke muziek! Daar hebben we ons de rest van de avond staan uitsloven tot een uurtje of 3:30. Nog een telefoonnummer gekregen van een monsieur die mij de week erna meenam achterop zijn Kawasaki. Wat een monster en het was erg tof om door de stad heen te scheuren!

Hebben jullie er nog plezier in? Wat een verhaal he.

De meesten van jullie weten wel wat voor muziek ik leuk vind en ik had moeite hier mensen te vinden die het gevoel met mij delen.
Zo werd ik getipt dat Dj Tymon uit Aussie komt, dus ik dacht laat ik die beste man eens een berichtje sturen. En jawel, heeft hij zelf jaren in Manly gewoond en toen hij mij een vriendschapsverzoek op fb stuurde herkende hij alle plekjes waar ik ben geweest. Hij heeft mij voorgesteld aan wat mensen hier en zo kwam ik terecht bij Nathan. Deze man organiseert feesten in Sydney en is momenteel bezig om TOA hij hier te krijgen. Alleen de kenners onder ons weten dat dit ECHT HEEL ERG VET IS! Afgelopen zaterdag had hij mij op de gastenlijst gezet van een feest waar I:gor draaide. Ik was ontzettend benieuwd of ik de muziek nog wel tof vind want ik lig hier zelden op het strand te luisteren naar terreur en ik was benieuwd naar de mensen en de opkomt, gewoon de hele scene. Toen ik aan kwam lopen begon ik spontaan te dansen! Het was druk en de lokatie was een beetje zoal de kantine van de drafbaan. Niet heel groot en tapijt op de vloer. Het geluid was goed en het publiek was enthousiast! Nathan was er niet, maar hij zei dat er een andere man van de organisatie zou zijn die op mij zou letten en die ik ten alle tijden mocht opzoeken als ik alleen was. Ik kwam hem tegen bij de ingang en hij dacht meteen wel ff zijn slaggie te kunnen slaan. Arm om me heen, heel naar en heel ongemakkelijk.. ik ben verhuisd naar de andere kant van de zaal en daar stonden een aantal jongens zich ritmisch te bewegen op de muziek en hadden onwijs veel veel lol! Dus daar ben ik maar op af gestapt, mezelf voorgesteld en ik werd omarmt in de groep. Het was voor het eerst dat ik alleen ergens was, niemand kende en echt op mensen afstapte om te vragen of ik met ze mocht feesten. Het was een vreemd en onzeker gevoel..maar het werd beloond!
Maar goed, ik heb een enthousiast clubje jongens ontmoet, die hun dans zeker niet zo waarderen als de hardstyle liefhebbers en die net zoals mijn vrienden, gewoon los gaan! Ik ben blij. Toen het afgelopen was heeft 1 van de jongens mij naar Central gebracht en onderweg vertelde hij dat hij en zijn vrienden dit jaar naar NL gaan om alle grote festivals te bezoeken tussen Juli en eind Augustus incl Nature one. En ja, dat is echt wel heel gaaf!
Ik heb die nacht de trein gepakt gepakt naar Bondi want daar woont Micha, ook hij komt uit Groningen. Daar heb ik geslapen en de volgende dag hebben we een topdag gehad in Bondi. Eerst een lekkere brunch, daarna een wandeling gemaakt en Theo kwam ook nog even. Theo komt ook uut Grunn.
Bondi is ja.. Bondi. Als je wilt kijken naar mensen die graag gezien willen worden dan is dat the place to be. We zijn naar een prachtige tent geweest genaamd The Bucketlist en ik was blij dat we onszelf aan de achterkant hadden geparkeerd want binnen en het terras bij de entree was vol met mensen die er 's ochtends vroeg totaal anders uitzien.Ik vind het leuk om aandacht te besteden aan mijn uiterlijk, maar hier werd ik ongemakkelijk van!
En toen ik 's avonds terug ging kreeg ik een dip, ik was ongeveer 2,5 uur onderweg en dat is lang als je al de hele dag aan het wandelen bent geweest..
Ik kreeg een dip omdat ik niet de mogelijkheid had even iemand te bellen, om even te klagen of gewoon even te babbelen. En die dip duurde 24 uur..
Maandag was Georgi jarig en we hadden een diner bij haar ouders thuis. Daar was haar zus met haar man en die vertelde dat zijn zus een tijdje geleden 8 dagen hier is geweest omdat ze hem zo miste. Dat kwam even hard aan, want mijn familie is niet in de financiele positie zo even te komen. Ik mist iedereen daardoor nog meer... Ik weet dat als ze dat wel waren, dat ze zeker zouden komen en ik ook naar hen.
Maar daarbij wil even toevoegen dat er een kans is dat ze komen volgend jaar Januari:JOEHOE!!!

Mijn hostdad heeft in het Olympisch team van Sydney gezeten toen hij 19 jaar was of zo.. om politieke redenen is hij het team uitgezet en een vriend hem heeft destijds goud gewonnen. Die vriend was hier van het weekend en samen keken ze The tour Down under. Heel mannenlijk keken ze tv, dronken ze bier, vlees op de bbq, gieren van het lachen en 's avonds aten ze samen een heel blok chocola op. Dat contrast was heel groot!
Mensen die echt uit Aussie komen verkleinen al hun woorden, zoals dit filmpje laat zien, zo is het ook echt!! https://www.youtube.com/watch?v=dG0v9tZStAk

Afgelopen weekend was weer een heeeeeeeerlijk weekend! Donderdag opstap geweest en nu ik zo weinig geld heb kan ik opeens ook 1 glas wijn drinken ipv 6 bier. Vrijdag verjaardagfeest van Kevin en ook dat eindigde in de kroeg. Het was erg gezellig :) Daar vertelde Nico dat hij eind Feb toch terug gaat naar Amerika om daar zijn opleiding te volgen ipv hier.. auw. Dat kwam even hard aan. Ik weet dat iedereen een keer weg gaat maar van Nico had ik het niet zien aankomen.. Het is een tijd van komen en een tijd van gaan en ook voor Rene is de tijd gekomen. Hij heeft 4 dagen op een farm gezeten waar hij zo angstig is geweest dat hij op de keukentafel heeft geslapen. Hij sliep alleen in een mega groot huis, mijlen ver van de bewoonde wereld en het enige wat hij kon horen waren dierengeluiden en de slangen lagen voor zijn deur in de zogenaamde 'veilige zone'. Ook van Rene had ik het niet verwacht..
Afgelopen zondag was het Australia day! Stralia day, Straya day, mate! Met Renske ben ik de stad door gelopen en ik had toch een beetje de verwachting van Koninginnedag. Maar dat was het niet.. Zoals de mensen hier dan achteraf zeggen is het eigenlijk een gelegenheid om te bbqen en te drinken met vrienden. Ik heb me goed vermaakt en het was heel gezellig! We hebben mooie dingen gezien zoals het Museum of Contemporary art, Darling harbour, China town and Hide park! Ik zal snel ff wat foto's op mijn Facebook posten.
Rond 5:30 was ik in Manly en daar zat iedereen op het strand bij Shelly beach! Dolle boel en gekke pret, piramides bouwen op het strand, 4 levels naar beneden vallen, zand happen, zwemmen met kleren aan, gewoon heerlijk! Het was een super dag:)

Gister lekker met Lucky naar het strand geweest en wat ik zo leuk vind - en een groot teken van vertrouwen is- is dat hij soms iets niet durft en ik het juist doe en dat hij mij volgt.
Zoals over de rotsen lopen of naar een zandbank lopen. Zo lief hoe hij dan vervolgens 'stoer' doet over dat het allemaal zo makkelijk is. Zo schattig! Gister avond lang met Georgi aan tafel gezeten en gepraat over Lucky. Vrijdag gaat hij voor het eerst naar school en daar probeer ik hem op voor te bereiden.. Ik denk dat hij zich geen voorstelling kan maken van hoe het zal zijn. Maar toch probeer ik hem een beetje te vertellen hoe een dag er uitziet en wat the do's and don'ts zijn.
Ook zei ze me zo te gaan missen, moest voor het eerst even mijn tranen inhouden.. Ze lief wat ze allemaal zei, een groter compliment kon ik niet krijgen!
En vandaag hier naar The Tarango Zoo geweest. Een prachtige dierentuin in de wijk Mosman met uitzicht over de stad, zo vreemd. Het was een leuke gezellige dag met de meiden, maar ik blijf de dierentuin altijd een beetje triest vinden. Zoveel prachtige dieren opgesloten in een hok, welleswaar grote en mooie, maar toch zijn ze niet in hun natuurlijk omgeving. Ik heb een slang gezien die 10 meter kan worden en dat deed me even herinneren aan de konijntjes die hier onder het deck leven bij mij in de achtertuin. Ik heb ze al een tijdje niet gezien bedacht ik me en dat is toch vaak een teken van slangen. Mijn hostfam is erg blij met wilde konijnen in de tuin, maar nu ik ze een tijdje niet heb gezien ga ik mij toch een beetje zorgen maken.. Hopelijk laten ze gauw hun lieve koppie weer even zien.
Qua spinnen valt het bij mij de omgeving reuze mee. Ik woon in een nieuwbouwwijk en dat scheelt een hoop qua spinnen. Een tijdje geleden kwam ik thuis en zag ik in de hoek van de garage een grote spin zitten, misschien 4-5 cm groot. Ik herkende hem niet dus ik liep vrolijk door. Een paar dagen later werd ik wakker op een zaterdag ochtend en op dat moment liep net mijn hostdad van de trap af met een bus gif, hij vertelde dat er een Red-back in de garage zit en wel een uitzonderlijke grote. Mijn hostmum liep gillend van angst als keukenwijf door het huis heen te blaten, terwijl ik gefasineerd keek naar hoe de Red-backspin zijn weg naar de dood vond.. Ik kan (nog) geen angst voelen voor deze beesten.
De Huntsmanspin zie ik hier ook veel, die zijn nu ongeveer in topvorm en worden zo groot als je hand, zijn verschijning doet menig mens doen gillen, giftig is hij niet.

Volgens mij was dit het zowel een beetje. Ben ik nog iets vergeten? vast wel.. Maar dat geeft niets. Hopelijk heb je ervan genoten en kan je een beetje een voorstelling maken van hoe het met mij gaat. Ik ben gek genoeg weinig home-sick. Natuurlijk kan ik iedereen missen en heb ik zo even mijn momentjes. Maar genieten doe ik elke dag en ik probeer er zoveel mogelijk bij stil te staan hoe verschrikkelijk moeilijk het is voor de meesten van jullie om altijd maar naar gelukkige, blije en zonnige foto's van mij te kijken op facebook. CHEEEEERSSSSSSSS!!







  • 29 Januari 2014 - 10:20

    Jackelien:

    Ja, heeeeeeeerlijk om te lezen! En helemaal niet te lang, love it! dikke kus

  • 29 Januari 2014 - 11:19

    Fleur:

    Ohoooo heerlijk heerlijk daar! Grijze grauwe maantjes probeer ik hier door te komen.. genieten daar!! Klinkt goed daar:) xx

  • 29 Januari 2014 - 18:23

    Sandra:

    Wat een heerlijk verslag weer, en echt niet te lang :) Voor ons heerlijk om te lezen dat het gewoon goed met je gaat.
    En wat een super compliment voor je van je hostdad and mum!

    Dikke knuffel ut Hallummmm!
    <3

  • 31 Januari 2014 - 21:58

    Truida :

    Hé Nadientje,

    Zoooo fijn om even te lezen wat je allemaal beleefd.
    Knap hoor om zo'n lang stuk te schrijven, maar zijn we weer helemaal op de hoogte.
    Hopelijk spreken we elkaar snel op skype.

    Dikke zoen!
    Pieter en Truida

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Sydney

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

29 Januari 2014

Downnnny under part 3!

14 Oktober 2013

Dowwwn under part 2!

26 September 2013

Dowwwwn under part 1
Nadine

Actief sinds 06 Juni 2013
Verslag gelezen: 1099
Totaal aantal bezoekers 3235

Voorgaande reizen:

06 Juni 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: